4 juli 2025 - Niels Hoekman oost.nl

Wij — een groeiende groep ouders, advocaten, familierechtelijk deskundigen en directe getuigen van de gevolgen van kinderbeschermingsfouten — herkennen ons pijnlijk in het verhaal van Niels Hoekman. Niet omdat hij dreigde, maar omdat hij één van de velen is die in wanhoop uitroept wat duizenden vaders en moeders in stilte ondergaan: een structurele scheiding van ouder en kind, zonder waarheidsvinding, zonder feitenonderzoek, zonder gerechtigheid.
De échte misdaad is niet zijn roep om contact met zijn kinderen. De échte misdaad is het institutioneel verwijderen van kinderen bij ouders zonder deugdelijk bewijs, zonder toetsing, zonder wederhoor. Die misdaad is in 2025 door het Europees Hof voor de Rechten van de Mens erkend in de zaak Van Slooten t. Nederland (EHRM 15 april 2025), waarin werd vastgesteld dat de Nederlandse Staat artikel 8 EVRM schond door geen waarheidsvinding te doen voordat een ouder-kindrelatie werd verbroken.
En toch… blijft Chris Klomp zichzelf journalist noemen terwijl hij het complete tegenovergestelde doet: hij schrijft géén kritische stukken over de jeugdzorg die kinderen vermorzelt. Hij schrijft géén interviews met ouders van wie bewezen is dat zij valselijk beschuldigd zijn. Nee — hij kiest partij vóór het systeem, vóór de instellingen, vóór de officiële lezing. En erger nog: hij criminaliseert ouders die hun kinderen liefhebben en in wanhoop vechten voor herstel van hun gezin.
Dat maakt Klomp geen onafhankelijke journalist, maar een publiek medeplichtige aan een mensenrechtenschending. Door structureel de stem van vaders zoals Niels Hoekman te ridiculiseren en het systeem dat kinderen kapotmaakt te beschermen, werkt hij actief mee aan mensonterende en levensbepalende schade voor onschuldige kinderen.
We veroordelen elke dreiging en elke onrechtmatige daad. Maar we veroordelen nog krachtiger de systematische vernietiging van ouder-kindbanden op basis van aannames, onderbuikgevoel en financieel gewin. Want dat is wat dit is: een verdienmodel.
Jeugdzorg, RvdK, Veilig Thuis en aanverwante instellingen draaien op volume. Meer uithuisplaatsingen = meer geld = minder kinderen bij hun ouders. En iedere ouder die daartegen opstaat, wordt gestigmatiseerd, gecriminaliseerd of genegeerd — mede dankzij mensen zoals Klomp die hun pen gebruiken om slachtoffers tot daders te maken.
Chris Klomp moet zich diep schamen. Zijn rol is niet slechts laf — ze is actief schadelijk. Hij draagt bij aan trauma’s die generaties overstijgen. Aan kinderen die hun ouder nooit meer terugzien. Aan vaders en moeders die tot wanhoop worden gedreven door een overheid die faalt, en een media die de andere kant op kijkt.
De waarheid mag niet langer worden weggeschreven. Het is tijd dat journalisten hun werk weer gaan doen: macht controleren, niet misbruik legitimeren.