Er komt een staatscommissie?

admin

4 juli 2025 Staatscommissie - trouw

Lees de motie HIER
https://www.jeugdzorg-affaire.nl/assets/files/2025-07-05/1751679987-431220-motie-van-het-lid-ceder-cs-over-instellen-van-een-staatscommissie-die-onderzoek-doet-naar-uithuisplaatsingen-1.pdf

🟥 Reactie op de aangekondigde Staatscommissie Jeugdbescherming – “Weer een doekje voor het bloeden?”

De zoveelste commissie. De zoveelste belofte. De zoveelste golf van hoop die eindigt in wanhoop en vergetelheid.

Als ouders, als kinderen, als slachtoffers van een systeem dat al decennia structureel faalt, kijken wij met uiterste scepsis naar de instelling van wéér een staatscommissie. Want laten we eerlijk zijn: hoeveel onderzoeken zijn er al geweest? Hoe vaak is de overheid al “geschrokken” en “geschokt” geweest? Hoe vaak zijn ouders en kinderen keer op keer opnieuw gebruikt als emotioneel decor voor een verhaal waarin de machtigen hun handen wassen – schoon van verantwoordelijkheid?

En elke keer opnieuw blijft de kern onaangetast: de staat onttrekt kinderen aan hun ouders zonder rechtsbescherming, zonder waarheidsvinding, zonder herstel.

⚖️ Schending van fundamentele rechten – zwart op wit

Wij spreken hier niet over bureaucratische vergissingen of geïsoleerde fouten. Wij spreken over systematische schendingen van fundamentele rechten zoals gewaarborgd in:

Artikel 8 EVRM (Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens): het recht op eerbiediging van privé-, familie- en gezinsleven;

Artikel 6 EVRM: het recht op een eerlijk proces;

Het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind (IVRK):

Artikel 9: kinderen mogen niet van hun ouders worden gescheiden tenzij dit absoluut noodzakelijk is in het belang van het kind;

Artikel 12: het kind heeft het recht om gehoord te worden in procedures die hem of haar raken;

Artikel 3: het belang van het kind moet een eerste overweging zijn bij alle maatregelen die kinderen raken.

Deze verdragsrechten zijn géén adviespunten, maar juridisch bindende waarborgen. Ze worden echter stelselmatig omzeild, genegeerd of gebagatelliseerd in het Nederlandse jeugdbeschermingsstelsel.

🧨 Het trauma dat niemand wil zien

Wat betekent het in de praktijk als een kind “uit huis wordt geplaatst”?

Het betekent dat een kind zonder rechterlijke hoor en wederhoor wordt weggehaald, vaak op basis van ongecontroleerde meldingen;

Dat ouders niet de kans krijgen hun kind te verdedigen – omdat procedures vertraagd worden, dossiers onvolledig zijn, of omdat ze simpelweg worden uitgesloten;

Dat kinderen jarenlang worden vastgehouden in pleegzorg of gesloten instellingen – zonder terugkeermogelijkheid, omdat de schade intussen al is aangericht;

En dat ouders – van wie het gezag vaak wordt ontnomen – levenslang door de overheid getekend zijn, zonder enig uitzicht op herstel, erkenning of compensatie.

De trauma’s die dit veroorzaakt, zijn permanent, intergenerationeel en onherstelbaar.

❗️ De realiteit achter “vertrouwen herstellen”

In het artikel staat dat ouders hopen dat deze staatscommissie zal zorgen voor “vertrouwen” in de jeugdzorg.

Laten we het duidelijk stellen: vertrouwen komt niet door een rapport. Vertrouwen komt door rechtvaardigheid.

Zolang ouders niet gehoord worden;

Zolang kinderen niet worden teruggeplaatst;

Zolang jeugdzorgmedewerkers, gemeenten en rechters volledige immuniteit lijken te genieten voor hun fouten;

Zolang dossiers worden gemanipuleerd, informatie wordt achtergehouden, en ‘veiligheid’ wordt gebruikt als rechtvaardiging voor willekeur;

…dan is er geen vertrouwen mogelijk. Alleen woede. Verdriet. En strijd.

📣 Wat deze staatscommissie moet doen (maar waarschijnlijk niet zal doen)

Als deze commissie écht iets wil betekenen, dan moet ze:

Alle bestaande dossiers heropenen waarin kinderen tegen hun wil of die van hun ouders zijn weggehaald;

Waarheidsvinding wettelijk verplicht stellen, met sancties op onvolledige of valse rapportages;

Onafhankelijke toetsing van elke uithuisplaatsing, vooraf en periodiek – met actieve participatie van ouders en kind;

Recht op herziening en herstel – inclusief terugplaatsing, schadevergoeding en eerherstel;

Geen achterkamertjesrapportage, maar openbaarheid, onder ede, met dwangmiddelen bij weigering van medewerking.

✊ Wij zijn er klaar mee

Wij willen geen wollige rapporten meer.

Wij willen kinderen terug.

Wij willen de waarheid op tafel.

Wij willen dat de mensen die dit systeem jarenlang verdedigden, aansprakelijk worden gesteld.

Als deze commissie daartoe niet bereid is – dan is het slechts weer een schijnvertoning. En elke ouder die hoop krijgt, wordt opnieuw verraden.

Want geen kind verdient om door de Staat van zijn ouder gescheiden te worden, zonder bewijs, zonder rechter, en zonder stem.