dinsdag 17 juni Bron artikel: NOS- Jeugsbescherming slaat alarm
Reactie op het manifest van de jeugdbeschermingsorganisaties: Geen recht van spreken meer
De jeugdbeschermingsorganisaties luiden nu de noodklok over het kabinetsbeleid. Maar laten we helder zijn: zij zijn zélf jarenlang medeverantwoordelijk geweest voor het ontsporen van het systeem. De duizenden kinderen die op wachtlijsten zijn gezet, verkeerd zijn behandeld of zelfs verder beschadigd onder toezicht — dát is het werkelijke schandaal. Het is wrang dat juist de instellingen die dit lieten gebeuren nu beweren dat de plannen van het kabinet “niet bijdragen aan de bescherming van kinderen”.
“Kinderen en jongeren komen op een wachtlijst en als ze hulp krijgen, is dat geregeld niet de juiste.”
“Dat is een mislukking gebleken.”
— Inspectie & Algemene Rekenkamer (NOS)
Geen organisatie die jarenlang heeft bijgedragen aan dit falen, heeft nog het moreel recht om te eisen dat de koers wordt gewijzigd. Zij zijn de koers geweest — en die heeft kinderen in Nederland onherstelbare schade toegebracht.
In plaats van eindelijk verantwoording te nemen, stappen ze weg van de overlegtafel, en stellen ze eisen. De jeugdbescherming heeft zichzelf buitenspel gezet, en dat is niet de schuld van het kabinet — dat is hun eigen keuze, gedreven door het vasthouden aan een mislukte structuur en controlebehoefte.
“We moeten jaren werken aan de nieuwe koers, terwijl we nu al weten dat het niet bijdraagt aan de bescherming van kinderen.”
— Manifest jeugdbeschermingsorganisaties
Nee: het huidige systeem heeft bewezen dat het niet bijdraagt aan de bescherming van kinderen. Er zijn kinderen weggehaald bij ouders op basis van aannames, zonder rechterlijke toetsing, zonder bewijs. Gezin na gezin is gebroken. Hulp werd dwang, recht werd willekeur.
Stop met klagen. Begin met erkennen. En geef de ruimte aan echte vernieuwing.
