opdoeken is de enige oplossing
lees het artiekel van hart van Nederland
Bodegraven, mei 2025 – Terwijl Nederland zich druk maakt om cijfers, protocollen en bureaucratische ‘jeugdprofessionals’, is het morele fundament van de jeugdzorg al lang tot op het bot verrot. Het meest recente incident in woonlocatie De Akker – waar zes zorgmedewerkers verstandelijk beperkte cliënten vernederden, filmden en via Snapchat verspreidden – is geen losstaand geval. Dit is een symptoom van een systeem dat structureel faalt, de waarheid maskeert en zichzelf niet kan of wil controleren.
De slachtoffers? Mensen die functioneren op het cognitieve niveau van peuters. Mensen die niets en niemand hebben, behalve de zorgverleners die geacht worden hen te beschermen. Die afhankelijk zijn. Die vertrouwen móéten. En juist zij worden misbruikt — figuurlijk, psychisch en misschien zelfs lichamelijk — door mensen met diploma’s, VOG’s en een ‘zorgvisie’. De medewerkers zijn, zo zegt de organisatie zelf, “ervaren en goed opgeleid”. En toch voelden zij zich zó veilig in hun machtsmisbruik dat ze hun vernedering gewoon filmden en deelden in besloten groepen.
Waar was de controle? Waar was de leiding? Waar was de Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd – tot zaterdagavond, toen de bestuursvoorzitter zelf de beelden onder ogen kreeg? En waarom kon dit maandenlang doorgaan zonder dat iemand ingreep? De beelden dateren van negen maanden geleden. Negen maanden.
Jeugdzorginstellingen opereren al jaren in een schimmige zone waar toezicht flinterdun is en doofpotten diep. Rapporten verdwijnen, klachten worden weggefilterd, ouders worden buitenspel gezet en de zogenaamde ‘professionals’ trekken zich terug in teams vol loyaliteit aan elkaar, niet aan de waarheid. De zorg is veranderd in een gesloten bastion van papieren loyaliteit en institutioneel wegkijken.
Het is naïef om te denken dat dit incident een uitzondering is. De realiteit is dat dit precies is wat er gebeurt wanneer je zorg uitbesteedt aan een systeem zonder transparantie, zonder rechtstreekse aansprakelijkheid, en zonder menselijke toetsing. Dit is het resultaat van een gesloten bolwerk waar jeugdzorg zichzelf evalueert, subsidie slurpt, en niemand écht verantwoording aflegt.
Genoeg is genoeg. Opdoeken die jeugdzorg.
Geen reorganisatie. Geen nieuwe wet. Geen ‘lessen trekken’ of ‘protocolherziening’. Dit is niet meer te repareren. De hele jeugdzorgstructuur is verworden tot een oncontroleerbaar monster dat kinderen, jongeren en kwetsbaren beschadigt in plaats van beschermt.
De oplossing is radicaal simpel: opdoeken. Ontmantelen. Herstarten. Bouw iets nieuws, onder directe burgerlijke en gerechtelijke controle. Geef ouders, familie en inspecteurs een wettelijke rol in toezicht. Want zolang de huidige jeugdzorg bestaat, zullen dit soort misstanden zich blijven herhalen – achter gesloten deuren, met de rug naar het publiek en ten koste van wie het zwakst zijn.
Want wat vandaag in Bodegraven aan het licht kwam, gebeurt morgen ergens anders — tenzij we eindelijk zeggen: genoeg.
