17 mei 2025
reactie op artikel: Ontvoering Jeffrey (10) en Emma (8) - Beerta
Inleiding
In Nederland wordt het gezag van ouders geacht door de wet beschermd te zijn. Toch zijn er steeds meer schrijnende gevallen waarbij gezagdragende ouders – veelal vaders – ten onrechte worden beschuldigd van kinderontvoering. Dit gebeurt vaak op basis van suggestieve meldingen, zonder rechterlijke tussenkomst, zonder hoor en wederhoor, en zonder enige waarheidsvinding. In plaats van bescherming, worden deze ouders geconfronteerd met politiemacht en jeugdzorginstanties die handelen alsof zij boven de wet staan.
De casus die recent naar buiten kwam – de vermissing van twee kinderen uit Beerta waarbij de eigen vader als ‘verdachte van ontvoering’ wordt bestempeld – roept een fundamentele juridische en morele vraag op: hoe kan een ouder met gezag schuldig zijn aan ontvoering van zijn eigen kinderen?
Wettelijk Kader: Artikel 279 Wetboek van Strafrecht
Volgens artikel 279 van het Wetboek van Strafrecht (Sr) is sprake van kinderontvoering als:
“Hij die een minderjarige aan het wettig over hem gestelde gezag onttrekt of onttrokken houdt…”
Met andere woorden: alléén iemand die geen gezag heeft over het kind kan zich schuldig maken aan deze strafbare handeling.
📌 Als een ouder (juridisch) gezag heeft over zijn of haar kind, kan er géén sprake zijn van ontvoering in strafrechtelijke zin.
Uitzonderingen gelden alleen wanneer:
Er een gerechtelijke uitspraak is waarin omgang of verblijf is verboden;
Er sprake is van een formele ondertoezichtstelling (OTS) waarbij de verblijfplaats wordt geregeld via een gecertificeerde instelling.
Als die elementen ontbreken, is het optreden van politie en jeugdzorg onrechtmatig en zelfs grond voor schadevergoeding.
Structureel falen: jeugdzorg en politie zonder waarheidsvinding
Steeds vaker handelen instanties zoals:
Veilig Thuis,
Jeugdbescherming (GI’s),
en de politie
op basis van:
meldingen zonder bewijs,
interpretaties zonder rechterlijk bevel,
en verklaringen zonder wederhoor.
In de praktijk leidt dit tot:
onterechte uithuisplaatsingen,
verlies van ouderlijk gezag zonder rechterlijke uitspraak,
criminalisering van ouders op basis van aannames.
🎯 Waarheidsvinding ontbreekt structureel, terwijl dat een fundamenteel beginsel is in zowel het bestuursrecht als het strafrecht.
Rechten van ouder én kind worden systematisch geschonden
Volgens het Internationaal Verdrag inzake de Rechten van het Kind (IVRK), artikel 9:
“Het kind mag niet tegen de wil van zijn ouders worden gescheiden, tenzij dat noodzakelijk is in het belang van het kind…”
Volgens het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens (EVRM), artikel 8:
“Een ieder heeft recht op respect voor zijn privéleven, familie- en gezinsleven.”
En ook in het Nederlands recht:
Burgerlijk Wetboek artikel 1:247 verplicht ouders tot zorg en opvoeding.
AWB-artikel 3:2 eist dat besluiten zorgvuldig genomen worden.
Strafvorderlijk proportionaliteitsbeginsel vereist dat opsporing niet disproportioneel mag zijn.
👉 De conclusie is helder: het optreden van jeugdzorg en politie tegen een gezagdragende ouder zonder gerechtelijke basis is onrechtmatig en mensenrechtenschendend.
Economisch belang boven kinderbelang?
Er rijst een verontrustend beeld: instellingen lijken financieel te profiteren van gezinsproblematiek. Elke ‘casus’ betekent uren, dossiers, trajecten, subsidies en declaraties. Dit creëert een pervers verdienmodel, waarbij het in stand houden van problemen lucratiever is dan het oplossen ervan.
Vaders worden hierdoor structureel:
buiten spel gezet,
verdacht gemaakt,
psychologisch uitgeput,
en uiteindelijk juridisch geïsoleerd.
Terwijl de kinderen – zogenaamd het ‘belang van het kind’ – steeds verder verwijderd raken van een liefdevolle ouder.
Conclusie
Het strafrecht wordt misbruikt om ouders met gezag te criminaliseren. Politie en jeugdzorg handelen te vaak op basis van aannames en belangen, niet op basis van feiten of recht. Er is sprake van structureel falen van waarheidsvinding, schending van mensenrechten en institutionele willekeur.
🛑 Er moet een einde komen aan de criminalisering van vaders met gezag.
🛑 Er moet een einde komen aan het schenden van familiebanden zonder gerechtelijke toetsing.
🛑 Er moet een herwaardering komen van het ouderlijk gezag als hoeksteen van onze rechtsstaat.
Wat kunt u doen?
Bent u als ouder ten onrechte beschuldigd? Vraag volledige dossierinzage op.
Dien een klacht in bij de Nationale Ombudsman of Inspectie Gezondheidszorg en Jeugd (IGJ).
Overweeg een aansprakelijkstelling wegens onrechtmatige overheidsdaad (art. 6:162 BW).
Documenteer alles: mails, telefoongesprekken, rapporten.
